Kannski kominn tími á smá update af litlu skvísunni. Foreldrunum finnst hún reyndar þroskast alveg hrikalega mikið þessa dagana og varla hægt að kalla hana "litla" lengur.
Hún heldur áfram að vera sami orkuboltinn og alltaf, svo mikið að gerast alltaf að hún hefur varla tíma lengur til að leggja sig á daginn. Lagði sig alltaf á leikskólanum en var farin að gera minna og minna af því hér heima og núna leggur hún sig ca í annað hvert skipti í skólanum en aldrei hér heima.
Í dag varð hún alveg yfir sig ánægð þegar hún vissi að hún væri að fara að hitta Kára vin sinn og þá heyrðist þetta: "Jibbbbbííííí, mamma ég er með tár í auganu ég er svo glöð". Ég man ekki eftir því að hafa nokkurn tíma talað um að tárast af gleði við hana en alveg ótrúlegt hvað þessi börn pikka upp. En hún og Kári eru frábærir vinir og gaman að fylgjast með þeim. Alveg eins og gömul hjón, alltaf að passa upp á hitt (að hitt fái líka ef aðrir eru að fá e-ð osfrv.) og síðan slettist alltaf e-ð upp á vinskapinn en það er alltaf fljótgleymt.
Nýjasti ensku-ruglingurinn er:
"Mamma ég skal pull-a þig upp" (pull you up)
"Sástu ég catche-aði það" (greip það)
Hún er byrjuð á nýrri deild í leikskólanum "Kangaroos class" og þ.a.l. komin á stóru deildina (að hennar eigin sögn, reyndar 2 aðrar eldri deildir") og þá var ekki erfitt að hætta að nota dudduna í hvíldinni þar. Duddan er því einungis notuð núna yfir blánóttina og takmarkið er að það verði búið fyrir 3ja ára afmælið. Ég hefði aldrei trúað því að hægt væri að vera svona duddu-sjúkur eins og hún var orðin.
Uppáhaldsliturinn hennar er fjólublár. Að hennar sögn er síðan uppáhaldslitur mömmunnar bleikur og pabbans blár. Hún var pínu byrjuð á því að geta ekki drukkið úr t.d. bláu glasi því að það væri strákalitur en það er sem betur fer búið að koma henni í skilning um að allir litir gangi á báða vegu.
Hún byrjar aftur í ballett núna um helgina og mikill spenningur í gangi. Í sumar voru foreldrarnir með inni í stofunni en núna er hún orðin svo stór að við megum ekki koma með inn. Þetta mun henni örugglega finnast mjög skemmtilegt en foreldrunum ekki eins, merki um hvað hún er að verða stóóóór litla barnið okkar.
Segjum þetta nóg í bili :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment